نقدی بر کس و شرای داریوش برادری و معضل نقد و نقادی در میان ایرانیان یک روانکاوی معضلات نقادی و بررسی برخی فانتزیهای گروهی ناخودآگاه ایرانیان هنرمند

در سال ۱۹۸۲ فيلمي ساخته شد به نام سالهاي زندگي پر مخاطره با شرکت مل گيبسون داستان فيلم اخرين روزهاي سوکارنو در اندونزي و درست قبل از قتل عام کمونيستها و ازادي خواهان به دست مسلمانها ميگذرد. ديدن اين فيلم را به کساني که در حال حاضر براي وقايع ايران احساس مسئوليت ميکنند بشدت توصيه ميکنم . این فیلم من رو یاد داریوش برادری و نوشته های کس و شرش می اندازه که اين پديده مخلوطي از فاشسيم و اسلام عرفانه که آدمهای سکولار و خواهان ازادي رو به هر نوع کس و شری متهم می کنه . در ماههاي اخر سلطنت شاه به دليل جو اعتراض در ايران به ساواک دستور داده شد که تا اطلاع ثانوي از شکنجه زندانيان سياسي خود داري شود. دوستي پس از ازادي برايم گفت که حسيني شکنجه گر معروف ساواک اغلب ميامد پشت ميله ها در حالي که به زندانيان نگاه ميکرد دندانها را به هم فشرده چشمها را ريز کرده با تاسف سرش را به چپ و راست تکان ميداد احتمالا با خود ميگفته : اگر دستم باز بود چه ها که با شما نميکردم !!!!! حالا داریوش برادری هم با نوشتن صفحات کس و شر و فحش و بد دهنی به آدمهایآزادیخواه و به نفع جنده های لندنی می خواهد کار شکنجه گر ساواک رو برای ما انجام بده. نوشته های این الاغ سندي است بر بي لياقتي وبسایتها و طرفداری آنها از رژيم قصابان خمینی . این جاکش ادعای دموکراسي زده ولی پديده اموکراسی را نميشناسد و به شکل غريزي قصاب و قمه زدن و سينه زني کار ارثیش